PLIF

PLIF operatie staat voor Posterior Lumbar Interbody Fusion. Dit is een specifieke arthrodese of fusie van de rug. Een fusie is een rugoperatie waarbij wervels aan elkaar worden vastgezet met de bedoeling dat deze wervels nadien aan elkaar vastgroeien. Hierbij kan het gaan om het vastzetten van twee of meerdere wervels. De redenen die aanleiding geven tot deze operatie zijn zeer uiteenlopend:

  • slijtage aan de tussenwervelschijf en facetgewrichten met als gevolg verschuivingen en vernauwingen aan de wervelkolom.

  • aangeboren afwijkingen aan de wervelzuil

  • misgroeiingen

Het vastzetten van de wervels aan elkaar is bedoeld om symptomen zoals pijn te bestrijden en in sommige gevallen ook om de chirurg is staat te stellen het ruggenmerg en de zenuwwortels te kunnen vrijmaken zonder de stevigheid van de wervelzuil te verminderen. Uiteraard betekent het vastmaken van wervels in eerste instantie een verlies aan beweeglijkheid. Wanneer het slechts om één of twee segmenten gaat, wordt dit verlies echter meestal ruimschoots gecompenseerd door de winst aan bewegelijkheid van de rug in zijn geheel door het wegvallen van de pijn na de operatie. Het is inderdaad zo dat de meeste van deze zieke schakels al lang niet meer normaal bewegen door de aantasting van discus en of facetgewrichten.

Waarom een fusie langs de achterzijde?
De meeste fusies worden langs de achterzijde uitgevoerd omdat geknelde zenuwen langs deze weg kunnen worden vrijgemaakt.

plif1.png

De operatie:
Er wordt een insnede gemaakt in het midden van de rug, ter hoogte van de wervels die men wil benaderen. De wervelbogen en wervelgewrichtjes worden vrij gelegd. Vervolgens worden “pedikel schroeven” geplaatst als fixatie voor de wervels. Dankzij deze fixatie kunnen correcties worden bekomen en gehandhaafd tot dat de wervels effectief met elkaar zijn versmolten tot één geheel. Waar nodig worden de zenuwzak en de zenuwen vrijgemaakt. Verder wordt langsheen de zenuwzak en de zenuwen ook de tussenwervelschijf die vooraan tussen de wervels zit benaderd en uitgeruimd. Vervolgens zal de leeggemaakte werveltussenruimte worden opgevuld door twee steunstukjes ( kooi in koolstof) die gevuld zijn met het bot van de patiënt. Dit is het bot dat weggenomen diende te worden om de zenuwen vrij te leggen. We moeten dus bijna nooit bot greffen nemen uit uw bekken. Om de wervels de kans te geven na de operatie aan elkaar te groeien, worden ze vastgemaakt met de vooraf geplaatste pedikel schroeven die worden verbonden met platen of staven.

plif2.png
plif3.png

Na de operatie
Na de operatie is de pijn in het been soms meteen weg, maar lang niet altijd. Hiervoor zullen pijnstillers na de operatie worden toegediend via een infuus (PCIA pomp). Uw zult meestal één of twee dagen te bed moeten blijven. Wanneer u na de operatie in staat bent om de volledige gang af te lopen en trappen te doen, bent U klaar om naar huis te gaan. Dit is meestal rond de vierde dag. Tijdens uw verblijf op de afdeling zal dagelijks een spuitje worden gegeven tegen flebitis. Na uw ontslag is dit niet meer nodig tenzij uw dokter anders oordeelt, om medische reden. U zult tevens spatader kousen krijgen die U moet dragen gedurende drie weken.

Roken
Het roken en gebruik van nicotine is na zulke ingreep ten stelligste afgeraden. Het vastgroeien van de wervels aan elkaar wordt hierdoor benadeeld.


Het herstel
De snelheid van herstel zal natuurlijk afhangen van de ernst en de duur van de aandoening. Langdurig bestaande pijnen of langdurig bestaande uitvalsverschijnselen genezen meestal veel trager en het herstel van zenuwen kan vele maanden tot zelfs 1 à 2 jaar duren. De uitstralingsklachten in de benen (pijn, krachtsvermindering of gevoelsvermindering) herstellen al naargelang de ernst van het zenuwletsel sneller of trager en al dan niet volledig.

In ieder geval zal de eerste drie maanden de activiteit strikt beperkt worden. Het zal de patiënt tijdens die eerste drie maanden verboden zijn een voorovergebogen staande houding aan te nemen en voorwerpen onder het niveau van de gordel op te rapen. Dit houdt in dat de meeste dagelijkse bezigheden onmogelijk zijn. Na deze periode zal geleidelijk aan het activiteitsniveau worden verhoogd. Meestal is na een zestal maanden een normale activiteit toegestaan. Het is daarbij normaal dat de eerste weken of maanden af en toe een pijnstiller nodig is.

In de lage rug is er een behoorlijk grote kans dat na een fusie een zekere hinder blijft bestaan (snellere vermoeidheid, last bij extreme bewegingen, last bij optillen van voorwerpen). De rug zal ook moeten “wennen” aan de veranderde situatie. Sommige mensen worden dus wel volledig klachtenvrij, maar anderen behouden een gewoonlijk goed verdraagbare ruglast. In ieder geval zal de rug levenslang moeten beschermd worden tegen snel evoluerende slijtage, door het zo goed mogelijk onderhouden van de rompspieren. Het is echter zeer belangrijk dat ook na de rugoperatie het meest rugbelastende werk wordt vermeden, zelfs wanneer de operatie perfect geslaagd is.